رابطه جهت گیری مذهبی وصمیمیت با وضعیت زناشویی دانشجویان متاهل زن دانشگاه علوم وتحقیقات ساوه

هدف از پژوهش حاضر تبیین رابطه جهت گیری مذهبی(درونی،بیرونی) و صمیمیت با وضعیت زناشویی دانشجویان متاهل زن دانشگاه علوم وتحقیقات ساوه بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویان زن متاهل دانشگاه علوم و تحقیقات  واحد ساوه بود.نمونه پژوهش 169 نفر بود که به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه جهت گیری مذهبی آلپورت(1950)، مقیاس صمیمت والکر وتامپسون[1](1983) و پرسشنامه وضعیت زناشویی گلومبرک-راست گریمس (1998) بود. این پژوهش از نوع تحقیق همبستگی بود. در این پژوهش متغیر ملاک(وابسته)،((وضعیت زناشویی)) و((جهت گیری مذهبی وصمیمیت)) متغیرپیش بین(مستقل) است. برای تجزیه و تحلیل روش های آمار توصیفی و روش های آمار استنباطی رگرسیون چندمتغیره و تحلیل مسیر استفاده شد. نتایج نشان داد که وضعیت زناشویی با جهت گیری مذهبی بیرونی رابطه منفی و با جهت گیری مذهبی درونی رابطه مثبت و معنی داری دارد. همچنین نتایج نشان داد که صمیمیت بین دانشجویان متاهل، پیش بینی کننده معنی دار  و موثر وضعیت زناشویی آنان است. نتایج مشخص ساخت که در الگوی رابطه بین جهت گیری مذهبی با وضعیت زناشویی، صمیمیت زوج ها نقش میانجی را بازی می کند.